CAFER
ŞERİFE
BARAN (Cafer ve Şerife’nin oğlu)
DURAKTAKİ ADAM
I. OTOBÜS ŞOFÖRÜ
YAŞLI YOLCU
ERKEK ÖĞRENCİ
ESMA (Cafer’in annesi)
OSMAN (Garson)
KADINLAR (Yemekhane)
BİR ERKEK (Yemekhane)
ESRARENGİZ ADAM
SÜRÜCÜ
YAZAR
TAKSİ ŞOFÖRÜ
HASİP (İnşaat işçisi)
BEDİRHAN (Cafer’in arkadaşı)
ELEMAN (Cafer’in işyerinde)
ÖĞRETMEN
İŞÇİBAŞI (Bedirhan’ın inşaatında)
ZÜLFÜ (Cafer’in babası)
DOKTOR NEVZAT
BABAANNE ( Cafer’in  babaannesi)
NEFİKA (Esma’nın koğuş arkadaşı)
KLAVUZ
ENİŞTE (Cafer’in eniştesi)
LEYLA (Cafer’in ablası)
GÖREVLİ
YAŞLI KADIN
YAŞAR (Cafer’in ağabeyi)
YÜKSEL (Cafer’in akrabası, Almancı)
İMAM (Köy imamı)
BERBER (Köy berberi)
KEMAL (Cafer’in mahallesinden, kör...)
ELFİDAN (Kemal’in eşi, kör...)
MERAL (Cafer’in amca kızı)
SELVİ (Bedirhan’ın sevgilisi)
DOKTOR SABAHAT
DOKTOR İLHAN
HÜSO (Enişte’nin kardeşi)
HALO BEŞİR (Köyün zengini)
ESRARENGİZ ADAM’IN KARISI
YAŞLI AVCI
GENÇ AVCI
II. OTOBÜS ŞOFÖRÜ
ADAM (İyi giyimli)
KADIN (Bakımlı)
SARHOŞ SÜRÜCÜ
SARHOŞ SÜRÜCÜNÜN ARKADAŞI

ve eşekten şiddetli bir çifte yer. Gözünde travmaya bağlı retina dejenerasyonu oluşmuştur, ancak ailesi bu olayı pek önemsemez. Çünkü köy yerinde eşekten düşmek olağan bir durumdur. Sorunlarını arkadaşı BEDİRHAN’la paylaşan CAFER, sonunda doktora gitme şansını yakalar. DOKTOR NEVZAT gerçeği ortaya koyar, hastanın zamanla kör olma ihtimali yüksektir ve en yakın körler okuluna gönderilmesi gerekmektedir. Babası ZÜLFÜ bu öneriye sıcak bakmaktadır. Fakat başta Babaanne olmak üzere ailede birçok kişi bu öneriye karşı çıkar. Kendi körlerine kendileri sahip çıkmak isterler. Hurafelere, akıl dışı uygulamalara baş vururlar. CAFER bu uzun işkence döneminden amca kızı MERAL sayesinde kurtulur. Hurafeler netice vermeyince yeniden doktor giderler. Sol göz ameliyat edilir. Yanlış bir operasyon yüzünden bu göz tamamen kaybedilir. CAFER Sağ gözündeki az bir ışıkla okula başlar ve 9 yıllık okulu bitirir. Gözlerinde sürekli bir ağrı (kenatokonüs) vardır. Tedavi amacıyla sık sık Ankara’ya gidip gelmektedir. Göz nakli konusunda bilgi edinir. Köyde ölen özürlü bir akrabasının gözlerini almayı başarır. Fakat gözlerin dokusu kendisine uymaz. Kalan diğer gözü bir hastaya bağışlar ve hasta görür.
Tıptan umudu kesen CAFER bir kamu kuruluşunda işe başlar. Ankara’ya yerleşir. Doğuştan kör olan ŞERİFE  ile evlenir ve bir çocukları olur. Hayat devam etmektedir. Bir gün Hacettepe’de yatmakta olan annesini ziyarete gider. Yoğun trafiğin olduğu bir yoldan karşıya geçerken kötü niyetli, esrarengiz bir adama rastlar. Adam ona yardım edeceğini söyleyerek koluna girer, sonra da onu yolun ortasında yoğun trafiğin içinde bırakır, bastonunu da alıp kayıplara karışır. Bir yazarın bindiği taksi CAFER’e hafifçe çarpar. Yazar bu olaya çok üzülür. Onu işyerine bırakır ve ona yeni bir baston alır. Yazarın kafasında körlerle ilgili bir roman yazma düşüncesi doğmuştur. CAFER’i evine davet eder, onun yaşam öyküsünü kayda alır. Yağmurlu bir gecedir, CAFER otobüsle evine dönecektir. Ancak sürücünün onu yanlış bir durakta indirmesi, bir apartman boşluğuna düşmesine ve iki bacağını kırmasına neden olur. Sarhoş iki kafadar onu hastahaneye kaldırırlar. Bütün bunlar olurken ŞERİFE sürekli eşini merak etmekte ve onu aramaktadır. Bu arada BEDİRHAN’ın çalıştığı inşaatta CAFER’in kaybolan bastonu bulunmuştur. Bu durumdan işkillenen BEDİRHAN, onu bulmak için telefona sarılmıştır. CAFER’i hastahaneye götüren aracın önünde seyreden bir araç, siyah giysiler içinde, esrarengiz bir adama hızla çarpar. Bu adam CAFER’in bastonunu alıp giden sadist adamın ta kendisidir. CAFER’i taşıyan kafadarlar oyalanmadan yollarına devam ederler. Geceyle birlikte başlayan kesif yağmur trafiği felç etmiştir. Ailesi CAFER’den henüz bir haber alamamıştır. Hastahaneye giden aracın silgeçleri ısrarla yağmura direnmektedir.