Yalnızım ve yastayım
Umutların kışındayım.

İşte bu/yalnızlık ve yas
Al bu resmi ömrüme as
Kuşlar yalan söylemez
Kanat seslerinde umut ve rüzgâr
Kanat seslerinde su ve bahar
Ve su sensin, ey hayat
Toprak sensin.

Yalnızım ve yastayım
Umutların kışındayım.
İşte bu/yalnızlık ve yas
Al bu resmi kanayan yarama bas!

Zarfın içinde kül olmuş bir merhaba
Yalnızlık sağanak bir yağmur penceremde
Çocuk sesleri duymuyorum, şehir uyuyor
Yine dört mevsim ertelenmiş mutluluğum.

Sinsi ayak sesleri var merdivenlerde
Çıplak/beyaz bir heykele dönüşüyor gece
Keşke yerinde olsaydım şair Moloise’nin
Kulaklarımda Pauline’nin alevlenen çığlıkları.

Yak ışıkları, karanlık soyunsun usulca
Utansın yalnızlık çirkin suratından
Konuş anılarla, geri dön takvim yapraklarına
Bağrına düşecek ilk cemreyi biliyorum
Bıraksalar
Önüne çıkan ilk kötüyü vuracaksın
Yaşanılır kılmak için dünyayı.

Kapa ışıkları, karanlık giyinsin usulca
Sabır işidir dünyayı yaşanılır kılmak
Dayan
Dayan ve düşün
Düşün ve savaş
Zifiri karanlıkta bulabilmelisin yolunu!