O gece susturdular umut şarkılarımızı
Yüreğimizi yırtarak dinledik gecenin kanlı sesini
Türkülerimiz kül, içimizde çöl rüzgârları
Yine de arayıp bulduk sesimizi yeniden!

O gece yaktılar bütün şiirlerimizi
Vurulmuştuk, yedi yerden yaralıydık
Tutsaktı gül kokulu sloganlarımız
Yine de arayıp bulduk sesimizi yeniden!

O gece pişmanlık zamansız, hüzün anlamsızdı.
Emeğin destanına sarıldık kör zindanlarda
Eylül’ün yaprak dökümüydü, güller üşüyordu
Yine de arayıp bulduk sesimizi yeniden!

Acılara tutunduk, yıldızlara ulaştı sesimiz
Yürüdük dağlara, bayrak açtık yarınlara!

Gül kokulu sloganlar yükseliyor Diyarbekir’den
Diyarbekir dört kapı
Mardin kapı Dağ kapı
Urfa kapı Dış kapı
Ey kapılar şehri
Bedenler diyarı, ey!
Tarih akıyor sıcak akşamlarına
Özgürlük akıyor
Kardeşliğe göm bizi
Sonsuz barışa!

Dicle’nin yatağı kurumaz, akar
Böler güneyde mayınlı tarlaları
Dicle’nin yatağı kurumaz akar
Kıyısında yalın ayak, esmer çocuklar
Sıcaktır sıcaktır sıcaktır
Ey Diyarbekir akşamları
Amida cenneti, ey!
Kardeşliğe göm bizi
Sonsuz barışa!

(*) Diyarbakır’ın Asurlular dönemindeki adı

Aynı yanlışı paylaşıyoruz
Ayrı yollardan koşarak hayata
Ve gelmedi henüz
Beklenen o büyük gün!

Yeniden başlamalıyız her şeye, yeniden
Her şeye her şeye evet her şeye
Yas tutma zamanı değil yenilgiye.

Yeniden başlamalıyız her şeye, yeniden
Her şeye her şeye evet her şeye
Yanlışsız
Ve aynı yollardan koşarak hayata!

Şiir insanı yazmalı
İnsan sevgiyi
Sevgi emeği yazmalı
Emek kavgayı...

İnsan şiiri yazmalı
Şiir direnmeyi
Direnmek umudu yazmalı
Umut geleceği...

Kadınsın sen
Yokluğunda konuşulur adın
Sesin karanlığa düşer
Gün ışığında yoksun
Sabahlar hiç tanımaz seni!

Kadınsın sen
Yüzünde dudak izi
Sırtında dayak izi
Onlar her zaman haklı
Sen şeytanın kızı!

Kadınsın sen
İyi günde birliktesin
Kötü günde birlikte
Fabrikada ayrısın ama
Tarlada ayrı
Sen beş’e çalışırsın
Beyler on beş’e...