Mehmet Maden doğayı izlerken
mehmet@mehmetmaden.com ana sayfa
               
HAKKIMDA ESERLERİM BANA ULAŞ YAYINCILAR SİPARİŞ HARİTA

SANA YÜRÜDÜM   UNUTMA BENİ  

Bütün mevsimler kıştı
Ben yine sana yürüdüm
Bütün yollar kapandı
Ben yine sana yürüdüm
Bütün sular yandı
Ben yine sana yürüdüm
Bütün ağaçlar tutuştu
Ben yine sana yürüdüm
Bütün sesler sustu
Ben yine sana yürüdüm
Bütün ışıklar karardı
Ben yine sana yürüdüm
Bütün yıldızlar yere yağdı
Ben yine sana yürüdüm
Bütün dostluklar unutuldu
Ben yine sana yürüdüm
Bütün köprüler yıkıldı
Ben yine sana yürüdüm
Bütün umutlar tükendi
Ben yine sana yürüdüm

Kim bilir
Belki bir dağın ardında
Belki bir düşün kollarında
Belki bir hayalin kanadında
Belki de o en son durakta
Ereceğiz biz vuslata?


Beyaz intiharına sığınan geçmişim
Ege’ye düşen asi gülüşümü
Tüketmeye yetmedi.
Ve sen biricik Egelim
Yol ayrımında sevdiğim
Ve sen unutma beni!

 
 
 
 
 
 
MİLADIM OLMALISIN  
Afitap'a
 

Kayboldum yüzündeki ormanda
Geri dönmek istemiyorum artık geldiğim yere
Bana şiirler okumalısın, ovalara akmalı sesin
Yüreğime yağmalı mevsimin ilk yağmuru
Ne acılı geçmişim
Ne hırpalanmış umutlar
Ne içimi kemiren aşklar
Unutmalıyım senden önceki her şeyi
Ve milâdım olmalısın
Bir Ege ninnisi dolaşmalı içimde!

 
 
 
 
 
 
 
   
   
     
SANA BENZİYORUM   UMUTLU ŞİİRLERİME BENZİYORSUN

Sevdiğim
Senden uzaklaştıkça
İnadına sana benziyorum
Her geçen gün
Biraz daha sen oluyorum.

Sevdiğim
Kayan bir yıldızla yakacağım geceyi
Sonra da kendimi.
Senden kaçmayı becerdim de ne oldu?
Sadece duvarlarla konuşuyorum.

Sevdiğim
Seni unutmayı beceremedim
İkimize sakla tenindeki nemi
Taç giydirdim kronik aşkımıza!
İtiraf edeyim ki
Sensin ilk ve son sevdiğim
Kimliğim oldu sana benzerliğim.

Ne çok acı vardı yüzünde dün akşam
Kederli şiirlerime benziyordun.
                       
Bu akşam ne kadar da coşkulusun böyle.
Umutlu şiirlerime benziyorsun.                    
Ah! Susma, konuş sabahlara kadar
Bu kentin öpülmemiş gecelerini anlat bana
Karanlığı bitiren sıcak düşlerini...

Bu akşam ne çok yıldız var yüzünde
Umutlu şiirlerime benziyorsun.


   
   
KENTLER KURDUM YALNIZLIĞA   KIŞ YORGUNUYUM  

Deli gönül dertli gönül
Hani nerde anılarım?
Köşe bucak arandım hep
Sende kaldı umutlarım.

Deli gönül dertli gönül
Savaş açtım ayrılığa
Ölüm artık korksun benden
Kentler kurdum yalnızlığa.


Bahar mevsimiyle gelebilmek için sana
Hep gül ekiyorum uçurumlara!
Biliyorsun, kış yorgunuyum ben
Yağmurunla karşıla beni
Irmaklarınla gel
Güneşinle koş
Ve son cemre ol
Düş içimdeki buzlara!


 
 
 
 
 
 
 
                sonraki >
                 
                 
ana sayfa | hakkımda | eserlerim | aylık yorum | şiirlerim | sesimden şiir | çocuk öykülerim | fotoğraflarım
yazılarım | senaryolarım| şair dostlarım | mesaj yazın | sanat atölyesi | bermaz yöresi | hazar gölü
bakır maden | harput | kara avcılığı | bana ulaş | yayıncılar | sipariş | site haritası | başa dön

Copyright © 2007 Mehmet Maden. Tüm hakları saklıdır.